De tijd vliegt voorbij!

Zaterdag 16 september was het vroeg opstaan om vervolgens naar het station in Brantford te gaan (we waren bij haar ouders). Aangekomen bij het station begon de reis naar Toronto maar eerst nog even een kaartje kopen. Na enigszins wat moeite had meneer het kaartje gevonden. 'Dat is dan $40 dollar mevrouw'. Bij het horen van die zin brak m'n klomp $40 dollar enkele reis vind ik voor een treinreis van iets meer dan een uur redelijk aan de prijzige kant maargoed ik had geen andere keuze. Vol goede moed ging ik opzoek naar mijn stoel, want voor die prijs kon je dan wel je stoel kiezen gelukkig. Nou daar brak klomp nummer 2 want er lag een vrouw te slapen op mijn stoel notabene. Toen maar ingelogd op de wifi want die luxe zat allemaal bij de prijs inbegrepen wat een geluk. Genoeg geklaagd want we reden het Union station binnen (Toronto Centraal) dus het avontuur kon beginnen. Lisa en ik hadden afgesproken bij de ingang van het hotel tegenover het station want dat leek ons wel een goed plan. (helaas bleek het hotel 3 ingangen te hebben en hebben we beide 3 kwartier gewacht voordat we dat ontdekten). Samen eerst maar de Starbucks opgezocht wantja dat hoort nu bij het Canadese leven inmiddels. Hostel gevonden +/- 20 min lopen volgens Google maps dus wij vol goede moed door het warme weer (het was dat weekend rond de 25/30 graden gok ik) was toch iets verder dan we dachten. Uiteindelijk wat gegeten en ingecheckt in het hostel op kensington market wat echt een ontzettend leuke buurt van Toronto was.Het hele weekend veel gelopen door de stad en allerlei leuke plekken bezocht. 

Maandag was het weer tijd om naar huis te gaan. Ik had ontzettend geluk dat ik met de Gotrain kon want nu was het kaartje $14 dollar. De Gotrain is vergelijkbaar met de NS en de VIARAIL is de luxe trein. maarja ze brengen je allebei van A naar B. Van de trein oversgestapt naar de bus en wachten tot ik bij m'n stop in Rockwood aankwam waar m'n hostmom me op stond te wachten. Helaas snap ik niet hoe bussen werken en had ik m'n stop gemist haha, ik eindigde in Guelph zonder wifi etc. dus toen onstond er een klein beetje paniek. Uiteindelijk een berichtje gedaan en na 20 minuten om te hebben gereden was m'n hostmom er dus op naar huis. ze gingen samen uit eten omdat ze 7 jaar getrouwd waren die dag dus ik moest 'werken' in de avond. Alleen was ik een klein beetje moe van het weekend dus ben ik in slaap gevallen op de bank oeps. 

De oudste is overgestapt naar een privéschool in Guelph en gaat nu halve dagen naar school. Naar mijn idee heeft hij het een stuk meer naar zijn zin op de nieuwe school en is die veel minder boos en chagrijnig als hij thuiskomt wat weer een voordeel voor mij is want als ze 'cranky' zijn kan ik er niks mee haha. De afgelopen twee weken heb ik gewoon gewerkt en had ik soms spontaan vrij als de oma m'n kinderen weer kwam 'ontvoeren'. (dit gebeurd zo'n 2 keer in de week, ze komt langs met het verhaal dat het afgesproken is met m'n hostmom die er uiteindelijk niks van af weet) Voor mij geen probleem om even van de kinderen af te zijn. Ontzettend leuk met ze maar soms ook wel even fijn als je van het geschreeuw af bent. 

Nu zijn ze de hele week al snotterig en heeft de middelste een ontsteking aan beide oren dus het is niet altijd even gezellig. Poepluiers ben ik inmiddels aan gewend maar snottebellen is een heel ander verhaal wat vind ik dat vies! Ze vegen het overal aan af en gebruiken mij als wandelende tissue klein minpuntje toch wel. Het aupair leven gaat niet over rozen laten we maar zeggen. 

Verder zit ik aardig goed in de routine van het gezin en gaat het allemaal heel natuurlijk. Ik merk ook dat ik echt deel van het gezin ben geworden dat maakt het toch wel een stuk prettiger en leuker. Ook raak ik steeds meer gewend aan de levenswijze hier die verschilt toch wel een stuk met Nederland. Zo eten ze hier ontzettend veel. Ik mis de broodjes pindakaas als lunch gewoon simpel. Wel zijn de mensen hier een stuk vriendelijker dan in Nederland (niks ten nadele van Nederlanders maar mensen zijn hier gewoon minder gehaast op de en of andere manier) Nu mis ik wel echt de pepernoten, Ik zie ze overal voorbij komen en die zijn hier zelfs niet in de 'dutch store' te verkrijgen. Verder heb ik nog niet echt heimwee omdat er zoveel te zien en te doen is. Overal ben ik weer verbaasd en gefascineerd door het land. 

Volgend weekend komt Lisa langs op de boerderij en gaan we naar de 'Erin Fair' een soort countryfair met een ontzettend goede line-up maar niet heus (allemaal vage countrymuzikanten). Je kunt er prijzen winnen voor de mooiste koe, grootste pompoen, beste konijn etc. dus ben zeer benieuwd wat ik daar aan ga treffen. Zondag is het thanksgiving en vertrekken we voor een week naar de 'Cottage' aan de muskoka lakes. (is het waard om op te zoeken het is zo mooi daar! wij zitten bij parrysound). Dus zo slecht heb ik het hier niet :)

Nou hopelijk niet al teveel geklaag maar je blijft Hollander he ;) 

Zo leuk trouwens om de reacties op de blog te lezen! en zolang ik het leuk vind om de blog bij te houden zal ik doorgaan met schrijven. Sorry voor eventuele spelfouten maar dat maakt het persoonlijk laat ik maar zeggen.

Tot snel!

Liefs,

Anouk