Muskoka lakes & Thanksgiving

Maandag 2 - 6 oktober:

De werkweek is weer begonnen en 3 keer raden wie door de wekker heen geslapen is. Jepp dat was ik. Dat is overigens niet de eerste keer dat dat gebeurd maar ik heb het geluk dat ik altijd net op tijd wakker ben om de kinderen ontbijt te maken. maar zo start de dag niet heel fijn voor mij haha. Slapen is en blijft mijn hobby en om 6.30 opstaan hoort daar niet bij. Maargoed vol goede moed weer begonnen en ik mocht absoluut niet klagen want de hele week werd het rond de 20 graden dus dat word veel buitenspelen en wandelen. 

Dinsdag was ik vrij en werd ik afgezet om te gaan winkelen en wat boodschappen te doen voor het weekje weg (ik had mijn eigen huisje dus moest wel ontbijt hebben). In de auto een heel gesprek gehad over dat het zo fijn was dat ik niemand ken hier en dus op mijn gemak kan winkelen want ik kom toch geen bekenden tegen. Nou dat had ik gezegd hoor. Ik loop de Walmart uit en wacht tot mijn hostmom me weer opkomt halen, hoor ik hey, Anouk. Nu is Anouk hier niet echt een gebruikelijke naam dus dat moest wel voor mij zijn. Wie kom ik daar nu tegen. Jenn de beste vriendin van Lisa's hostmom. Die me na het weekend bij Lisa thuisgebracht. Hoe toevallig is dat haha.

De rest van de week was eigenlijk heel relax de kinderen gebruiken me nmiet meer als zakdoek (YAY) en de vaste routine zat er goed in. (ontbijt, spelen in de kelder, wandelen, smoothie + snack, buitenspelen en een middagdutje). Tijdens het wandelen met de kids, hond en kat (die loopt de hele weg mee) begon remington (de hond) ontzettend hard te blaffen naar voorbijgangers. Nu ben ik echt heelslecht met honden en luistert hij totaal niet naar mij dus dat was nog een dingetje. Toen we aan de praat raakten kwam ik erachter dat (Shirley) vroeger ook als aupair heeft gewerkt en vertelde ze me dat ze het zo moeilijk vond om nieuwe 'vrienden' te maken. Nou daar was ik het helemaal mee eens dus ze wilde graag mijn naam zodat we contact kunnen houden en ze me voor kan stellen aan haar kinderen van mijn leeftijd. Superleuk natuurlijk want ze wonen hier aan het eind van de straat! Dus hopelijk komt daar wat leuks uit.

Zaterdag 7 - 14 oktober:

Zaterdag was het weer tijd om een weekje 'up North' te gaan. Oftewel we gingen naar het vakantiehuis in Parry Sound. Ik verbleef in het gasthuisje (3 slaapkamers, keuken, badkamer) daar kon ik me prima vermaken. Maandag was het tijd voor het Thanksgiving dinner. superspannend natuurlijk want dat was voor mij de eerste keer. We vierden het met de hele familie mijn hostmom, haar broer en zus, de ouders en de nicht van haar moeder. De oma en de nicht van de oma hebben nederlandse ouders dus af en toe als ik het over nederlandse gebruiken etc. heb dan herkennen ze dat nog van 'vroeger'. en de kinderen van de nicht waren dan weer van mijn leeftijd (18,21,23) is wel fijn om eens met mensen van je eigen leeftijd te kletsen. Nou de turkey kwam optafel met al het andere eten en het eten kon beginnen. Ik heb nog nooit zoveel gegeten haha, aan eten hier geen gebrek ze koken altijd voor een heel weeshuis. 

De rest van de week was eigenlijk redelijk rustig. Ik was vrij dus kon opzich gaan en staan waar ik wilde. Ze heeft me een dag naar Parry Sound (downtown) gebracht om daar rond te neuzen. Ontzettend schattig plaatsje alleen keken de 'locals' me een beetje vreemd aan want het toeristen seizoen was aan zijn eind dus ik was redelijk vreemd (wat ik niet kan ontkennen maar oke). nadat de winkels wat tegenvielen en ik mijn nagels had laten doen besloot ik via de haven terug te lopen naar het gedeelte met de supermarkten en de starbucks (want starbucks is life) het was zo'n 30 min lopen en viel uiteindelijk reuze mee. eenmaal aangekomen geen starbucks te bekennen. Dan maar een ander koffietentje in. Wat bleekt ik was beland in de lokale koffiezaak en haalde de gemiddelde leeftijd ontzettend omlaag lol. Ik moest zo lachen om het geklaag van de mensen over het weer en het feit dat er een 6e drugstore kwam want dat was toch echt wel heel veel hoor. er ontstond een soort raar groepsgesprek wat opzich wel heel grappig was. Ik was m'n zus aan het facetimen dus hield me er mooi buiten. maar af en toe kreeg ik wel wat scheve gezichten mijn kant op lol. In de auto vertelde ik teleurgesteld dat ik de starbucks had gemist. Wat bleek? hij zat letterlijk nog geen 2 min verderop dus als ik iets beter had opgelet haha. 

Vrijdag bezochten we het Cranberry festival in het plaatsje Bala zo'n 30 min rijden vanaf het vakantiehuis. Ontzettend schattig plaatjes en het 'festival' bestond uit allemaal kraampjes en muziek. een soort nacht van Nijverdal achtig. Nadat we daar een tijdje rond hebben gelopen en de candy cranberry's vergelijkbaar met van die rode snoepappels maar dan zijn het cranberry's hadden geproeft (waren ze heel enthousiast over, ik vond ze vooral heel vies) gingen we naar de Cranberry Marsh. dit is waar de cranberry groeien en konden we zien hoe ze geoogst werden. Het lijken een soort rijstvelden. Ze laten het veld vollopen met water en door trilling komen de cranberry's omhoog en drijven ze naar de kant. Best interessant om te zien want ik had geen flauw idee hoe die dingen groeiden. Binnen kon je zien hoe de cranberry's verpakt werden en kon je van alles kopen van cranberry's (verrassend lol) tot aan cranberry wijn en sokken etc. Alles hadden ze er.

Zaterdag was het na een laatste boottocht op het prachtige meer tijd om naar huis te gaan. Auto ingepakt en we konden vertrekken. Onderweg stopten we natuurlijk om koffie te halen en wat was daar? De Starbucks. Nou mijn week kon niet meer stuk haha.

Hopelijk was het weer leuk om te lezen en to de volgende blog!

Liefs,

Anouk